Rzepka wysoka  u psów (patella alta), to wrodzona lub nabyta choroba ortopedyczna związana ze zbyt wysokim ustawieniem rzepki w stosunku do bloczka kości udowej. Nieprawidłowe ustawienie rzepki predysponuje do jej zwichania się. Głównym objawem klinicznym jest kulawizna kończyny miednicznej, której dotyczy wysokie ustawienie rzepki. Występuje także bolesność przy omacywaniu i wykonywaniu ruchów biernych kolana. Dodatkowo można wyczuć nieprawidłowe ustawienie rzepki. Badaniem dodatkowym z wyboru jest badanie rentgenowskie podejrzanego stawu kolanowego. Zdjęcia wykonywane są w projekcji bocznej i grzbietowo - brzusznej. Na radiogramach należy ocenić położenie rzepki względem bloczka kości udowej, a także zmierzyć odległość pomiędzy patologicznym a przewidywanym prawidłowym położeniem rzepki.

            Rzepkę wysoką można jedynie leczyć chirurgicznie a odstąpienie od leczenia wiąże się z powstaniem uszkodzeń chrząstki stawowej rzepki i bloczka kości udowej oraz rozwojem choroby zwyrodnieniowej kolana.

            Leczenie polega na odcięciu i obniżeniu guzowatości kości piszczelowej, tak aby rzepka mogła swobodnie ślizgać się po bloczku kości udowej. Jeżeli występuje taka potrzeba, to należy także zoperować bloczek kości udowej (plastyka, itp.). Guzowatość kości piszczelowej w nowym położeniu mocuje się drutami Kirschnera, cerklarzami z drutu do wiązania odłamów kostnych lub wkrętami kostnym. Wygodna w użyciu i umożliwiająca dobrą stabilizację odciętej guzowatości kości piszczelowej jest płytka TTA.

             Na zdjęciach poniżej widoczne wysokie ustawienie lewej rzepki u psa samca, owczarka niemieckiego w wieku 9 m-cy. W trakcie przeprowadzonej operacji guzowatość kości piszczelowej odcięto i obniżono o 13 mm, uzyskując prawidłowe ustawienie rzepki względem bloczka kości udowej.